Binnenin het Iraanse Machtssysteem: Waarom de Leiders Angst hebben voor hun Eigen Volk

Bron: iranintl.com

In een opvallend interview vertelt de Franse-Joodse Catherine Perez-Shakdam over haar jarenlange ontmoetingen met hoge functionarissen van het Iraanse regime. Ze kreeg onverwacht diepgaande toegang tot politieke en ideologische kringen in Teheran door zichzelf te presenteren als een sympatiek, kritisch Westers gezicht tegenover de VS en Israël — wat haar geloofde deuren opende naar leiders zoals de overleden president Raisi, commandanten van de Revolutionaire Garde en zelfs supreme leider Khamenei.

Perez-Shakdam beschrijft het systeem in Iran vooral als gedreven door angst — niet zelfvertrouwen. Volgens insiders heeft de leiding vooral een diepgewortelde vrees voor massale volksopstanden, vooral sinds de protesten van 2009 die bijna tot instorting van het regime leken te leiden. Die angst zou de harde repressie en strakke controle verklaren die op straat zichtbaar zijn. Een ontmoeting met Khamenei illustreert volgens haar de concentratie van macht en de behoefte van het regime om dominantie uit te stralen. De leider probeerde zijn morele en intellectuele autoriteit te benadrukken en vergeleek staatsdaden met natuurlijke levenscycli, wat zij diep verontrustend vond.

Uiteindelijk concludeert Perez-Shakdam dat het Iraanse leiderschap vooral bezig is met het onderdrukken van interne uitdagingen en dat de angst voor het eigen volk — met name vrouwen als potentiële motor van verandering — centraal staat in de machtsstrategie van de Islamitische Republiek.