Iran herbouwt raketarsenaal met Chinese steun — alarm in Washington en Brussel
Iran herbouwt stilletjes zijn ballistische raketprogramma met hulp uit China, ondanks internationale sancties. Cruciale raketcomponenten en productieapparatuur worden geïmporteerd, terwijl herstelde faciliteiten in Parchin en Shahroud operationeel worden. Deze ontwikkeling vergroot regionale spanningen, bedreigt Israël en buurlanden, en zet het Westen voor moeilijke diplomatieke en veiligheidskeuzes.
Volgens een recent artikel van Jewish Insider is Iran bezig met grootschalige pogingen om zijn ballistische raketcapaciteiten te herstellen, met behulp van materialen die geïmporteerd zijn uit China. Europese inlichtingendiensten zouden meerdere leveringen van een cruciaal bestanddeel voor raketbrandstof — natriumperchloraat — naar Iran hebben gevolgd. Dat heeft geleid tot ongerustheid bij westerse politici over de vraag of Iran ondanks sancties toch weer in staat zal zijn om krachtige, middellange‑afstandsraketten te produceren.
Wat is er ontdekt?
Volgens bronnen arriveerden voorschriften voor raketbrandstof in september 2025 in Iran, kort nadat de VN de sancties tegen Teheran opnieuw activeerden. Die materialen zijn cruciaal voor de productie van vaste‑brandstofraketten — een type dat snel lanceerbaar is en daarom strategisch waardevol. FDD's Long War Journal+1
Satellietbeelden en analyse tonen dat Iran stilletjes is begonnen met reparatie en herbouw van eerder gebombardeerde raket‑ en productiecomplexen, onder andere in sites als Parchin en Shahroud. Deze locaties waren in het verleden door Israël aangevallen vanwege hun rol in productie van solide raketbrandstof. Eurasia+2Iran Focus+2
Analisten waarschuwen dat als Iran erin slaagt opnieuw apparatuur te importeren — zoals de zogenaamde “planetary mixers” voor brandstofproductie — het land binnen relatief korte tijd zijn raketproductie weer op hoog tempo kan opstarten. Military.com+2JNS.org+2
Waarom dit relevant is
De herbouw van het raketarsenaal schendt in wezen het doel van internationale sancties en voedt de vrees voor een nieuwe escalatie in het Midden-Oosten, of zelfs wereldwijd. Voor landen als de Verenigde Staten en Israël is het een ontwikkeling die hun veiligheidsberekeningen opnieuw ingrijpend verandert. Volgens Amerikaanse senatoren is het “een serieus probleem” dat China blijkbaar bereid is Iran opnieuw van cruciale raketcomponenten te voorzien — en sommigen suggereren dat het Westen “met militaire middelen moet reageren” als diplomatie en sancties tekortschieten. ایران اینترنشنال | Iran International+1
Daarnaast zet het de fragiele balans in de regio onder druk. Iran’s ambitie om zijn raketcapaciteit te herstellen, gecombineerd met de recente oorlog met Israël en de verbroken stabiliteit in de regio, kan leiden tot nieuwe spanningen en conflict. FDD's Long War Journal+2debugliesintel - WordPress Description+2
Geopolitieke en strategische implicaties
Internationale druk op China: Westerse landen dringen aan op sancties of andere maatregelen tegen China voor het leveren van raketmaterialen, en willen voorkomen dat China de rol van strategische wapenleverancier voor Iran verder versterkt. ایران اینترنشنال | Iran International+1
Versneld herstel bij Iran ondanks sancties: De bouw van raketinstallaties begint terwijl Iran officieel onder zware sancties valt — wat aantoont dat sancties en militaire aanvallen alleen niet voldoende zijn om het raketprogramma definitief uit te schakelen. Eurasia+2Military.com+2
Nieuwe dreiging voor stabiliteit in de regio: Als Iran een substantieel arsenaal aan middellange‑afstandsraketten herwint, leidt dat tot verhoogde spanningen met buurlanden, Israël en bondgenoten. Bovendien kan het een nieuw wapenrace‑scenario aanwakkeren.
Conclusie
De bevindingen uit het Jewish Insider‑artikel vormen een dringende waarschuwing: ondanks internationale sancties en militaire aanvallen werkt Iran actief aan het herstel van zijn raketcapaciteiten — met steun uit China. Dit doet niet alleen afbreuk aan inspanningen om Iran te isoleren, maar vergroot ook het risico op nieuwe escalaties in het Midden-Oosten. Westerse landen staan voor een kritische keuze: blijven toezien of ingrijpen — diplomatiek, economisch of zelfs militair — om te voorkomen dat Iran opnieuw een ernstige bedreiging wordt.
