Voormalig personeel: Iran gebruikt ambassades in het buitenland voor spionage en geheime operaties
Bron:
Voormalige Iraanse diplomaten en ambassadepersoneel hebben onthuld dat Iran zijn buitenlandse missies gebruikt voor spionage, beïnvloedingsoperaties en het financieren van geheime activiteiten onder de dekmantel van diplomatie. Volgens hun getuigenissen opereren ambassades onder directe instructies van het kantoor van de Opperste Leider en de inlichtingendienst van de Revolutionaire Garde (IRGC). Elke ambassade zou lijsten bijhouden met dissidenten om te volgen, te benaderen of het zwijgen op te leggen. Diplomatie dient volgens hen nauwelijks nog het buitenlands beleid, maar is “veldwerk” gestuurd door ideologie en machtsbehoud.
Ambassades fungeren als inlichtingenhubs waar medewerkers dissidenten bespioneren, studenten volgen en contant geld of apparatuur vervoeren onder diplomatieke immuniteit. In mei werden in het VK acht mannen aangehouden voor het bespioneren van journalisten van Iran International namens Teheran. De Iraanse regering noemt dit politiek gemotiveerd, maar oud-diplomaten stellen dat dergelijke operaties standaard zijn. Diplomatieke functies, zoals “vertaler” of “cultureel attaché”, worden vaak als dekmantel gebruikt voor geldstromen of rekrutering. Het beruchte geval van diplomaat Asadollah Asadi, veroordeeld in België voor het smokkelen van explosieven, illustreert dit netwerk.
Daarnaast zouden organisaties als de Imam Khomeini Relief Foundation en de Rode Halve Maan dienen als fronten voor Hezbollah-financiering en wapenvervoer. Religieuze en culturele evenementen in Europa fungeren als wervings- en observatieplekken; Duitsland sloot in 2024 het Islamitisch Centrum van Hamburg wegens extremistische banden met Teheran.
De Iraanse diplomatieke dienst wordt grotendeels bemand door familieleden van geestelijken en regimegetrouwen, die rijkelijk worden beloond met luxewoningen en hoge salarissen. Loyaliteit, niet bekwaamheid, bepaalt promotie. Wat ontstaat is geen diplomatiek netwerk, maar een wereldwijd verlengstuk van Iran’s veiligheidsstaat — ontworpen om het regime te beschermen, niet om het land te vertegenwoordigen.
