Nieuwe Satellietbeelden Tonen Mogelijke Explosiekamer op Iraanse Site Taleghan 2

Bron:

Iran heeft bij het voormalige Amad-nucleaire wapensite Taleghan 2 een grote cilindervormige structuur geplaatst die sterk lijkt op een explosiekamer. Satellietbeelden tonen nieuwe bouwactiviteiten en versterkingen, wat opnieuw vragen oproept over mogelijke geheime testdoeleinden en de strategische betekenis van deze gevoelige locatie.

Iran heeft opnieuw internationale aandacht getrokken na de publicatie van nieuwe satellietbeelden die wijzen op de bouw van een grote cilindrische structuur op het terrein van Taleghan 2 — een locatie die in het verleden een centrale rol speelde in het nucleaire wapenprogramma van de Islamitische Republiek binnen het zogeheten Amad-project. De omvang van de constructie en de geschiedenis van het complex roepen volgens experts serieuze vragen op over het mogelijke doel ervan.

Het Washingtonse Institute for Science and International Security publiceerde een rapport waarin wordt verwezen naar satellietfoto’s die tussen september en november 1404 (2025) zijn genomen. Daaruit blijkt dat Iran een structuur heeft geïnstalleerd van circa 36 meter lang en 12 meter in diameter. Deze staat binnen een metalen overkapping van ongeveer 40 bij 17 meter. Hoewel het instituut benadrukt dat er géén definitief bewijs is dat het om een nucleaire ‘weaponization’-activiteit gaat, noemen zij de locatie “op zijn minst zorgwekkend”.

Taleghan 2 is historisch gezien geen willekeurige plek. Het was een belangrijk centrum voor explosietests binnen het Amad-programma. Voor de Israëlische bombardementen van vorig jaar werden hier hoogzuivere Patten-explosieven geproduceerd — een krachtige, stabiele explosiefsoort die werd gebruikt in zogeheten “blast wave generators”, cruciale componenten bij mogelijk nucleair onderzoek. In het verleden bevond zich op dezelfde plek een kleinere testkamer, gebouwd op een versterkte fundering en geschikt voor explosietests onder röntgenobservatie.

Op minder dan 200 meter afstand ligt Taleghan 1, waar eerder al een grotere explosiekamer werd gebruikt voor nucleaire wapenontwikkeling. De bouw van de nieuwe structuur begon maanden vóór de 12-daagse oorlog en de recente beelden tonen duidelijke voortgang.

Volgens het rapport is de nieuwe cilinder geplaatst in het midden van een versterkte metalen constructie, ingeklemd tussen drie natuurlijke bergwanden. Aan beide zijden zijn metalen boogvormige openingen zichtbaar, mogelijk bedoeld als “explosievalken”. In het dak bevinden zich drie rechthoekige openingen die vermoedelijk dienen voor ventilatie of luchttoevoer. Ook is een hoop aarde op het dak te zien, waarschijnlijk bedoeld om de structuur te begraven en te versterken tegen interne explosies of luchtaanvallen.

Verder tonen recente beelden nieuwe betonnen fundamenten rondom het gebouw, wat duidt op extra versteviging. Het rapport merkt op dat Iran geprobeerd heeft de constructie te verbergen. Een grote donkere afdekking was tot september zichtbaar, maar werd later verwijderd, waardoor de cilindrische structuur nu duidelijk te zien is.

De onderzoekers concluderen dat de architectuur, locatie en mate van bescherming wijzen op het hoge belang dat Iran aan deze faciliteit hecht. Hoewel het uiteindelijke doel niet met zekerheid uit satellietbeelden kan worden opgemaakt, roepen de omvang, de historische functie van Taleghan 2, en de nabijheid tot andere Amad-locaties “belangrijke vragen” op over de mogelijke rol van dit centrum in de gevoelige activiteiten van Iran.